فرهاد دريا که لقب سفيرصلح از سوى يک نهاد بين المللى مربوط به اطفال راکسب نمود،او خواستار تغيير در زندگى اطفال به خصوص اطفال محکوم شود. فرهاددريا هنرمند پرآوازه گفت که امروز يکى از روز هاى خوش براى وى است که قراراست به حيث سفير صلح براى شهروندان کوچک خود (اطفال) کار کند. وى درحاليکه اشک درچشمانش حلقه زده بود، گفت: "دربيش ازسه دهه افغانستان باروت خورد و باروت قى کرد، بانهايت صمييت سوگندميخورم که ديگرازصداى انفجار، خشونت هادربرابر يکديگر، از پناهندگى هاى فرساينده وغرق شدن کودکان کوچک درآبهاى کلان وشور، ازاحتياج پُشت دروازه سفارت خانه ها، ازدست طلب حکومت بسوى قدرت ها، اعانه خواستن ها، ازدشمنى هاميان حکومت ومردم، ازدروغ و رياى بزرگان، ازمحکمه هاى صحرايى و سنگسارهاخسته شديم و پير شديم." سفير صلح پرسيد که چراوقتى هزاران جوان و کودک باازدست دادن تمام داروندار وگريزاز دهن هزاران نهنگ گرسنه ودزدان صحرايى، نيمه جان خود راتا اروپا ميرسانند، رهبران درشرق وغرب پُشت دروازه هاى بسته تصميم برگشت ظالمانه آنها را ميگيرند؟ دريا افزود که چرا براى هزينه جنگهاى فرمايشى وکشتار، ميليارد ها دالر به افغانستان سرازيرميشود؛ درحاليکه براى نجات هزاران جوان از بى سرنوشتى، پناهندگى هاى مرگباروپيوستن به صفوف مخالفان مسلح کسى پول نميدهد، جيب هاى شان غار است؟ اين آوازخوان شهير گفت که ازآن ميليونها دالرى که مردم ازخون اولاد خود براى مردم وردوج بدخشان بخشيدند، چه گپ است؟ آيا از درس سقوط و تاراج کندز کسى آگاه شد؟ آيا هيئت هاى حقيقت ياب به جاى حقيقت، خودرا گم نکردند؟ چرا مردم اينقدر قسى القلب شدندکه در مرگ ٥٠ طالب، پايکوبى ميکنند وسر بريده ٢٠ سرباز راجشن ميگيرند؟ سفير صلح علاوه نمود که وقتى زندگى در جامعه فرسايشى ميشود، قيمتش را بايد کودکان بپردازند.