مومن خان بیلتون لوگری یکی از محلی خوانان مشهور افغانستان به عمر ۹۵ سالگی بر اثر بیماری که داشت در شفاخانه های کابل در گذشت. پدر و مادر بیلتون در زمان که او کودک بود وفات شدند و بعد از آن این آوازخوان همرای خواهرش در کابل زندگی می کرد. بیلتون در منطقه موسوم به خورد کابل به دنیا آمد و راهی مکتب شد گفته می شود بیلتون در زمان کودکی علاقه شدید به نواختن آلات موسقی داشت و در ابتدا نی می نواخت. او بعد از این که به نواختن نی حاکم شد به آلات موسیقی مانند رباب و تنبور شروع کرد و بعد از آن به مرور زمان آوازخوانی را شروع کرد تا اطرافیان بیلتون او را بیشتر به این هنر تشویق کردند. نزدیکان استاد بیلتون می گویند بیلتون از توانایی های زیادی در زمینه آوازخوانی برخوردار بود و در افغانستان طرفداران صدای او زیاد هستند. شکر که پری جانم آمد - از راه سفر نور دو چشمانم آمد، این آهنگ بیلتون زمانی خوانده شد که ملکه حمیرا خانم محمد ظاهرشاه پادشاه سابق افغانستان از سفر خارجی به کابل برگشته بود. این آهنگ زمانیکه خانم حمیرا از طیاره پایین می شد از طریق امواج رادیو آن وقت افغانستان نشر شد، اما مشخص نبود که این آهنگ به خانم حمیرا ربطی داشت یا نه، ولی این آهنگ قید شد و دیگر هرگز نشر نشد. استاد بیلتون در ترکیه، بلغاریا، یوگوسلاویا، کشورهای اروپایی و امریکا آهنگ خوانده که با استقبال زیادی قرار گرفته است. اشعار آهنگ ها وسروده های بیلتون تماما به زبان ساده بوده و کلمات شفاف فارسی دری را به کار برده ولی با آنهم چندین آهنگ او در رادیو وقت افغانستان توقیف شده واجازه نشر به آن داده نشد. او اشعار عارفانه بهایی جان، شاعر پشتو زبان را نیز سروده است و به روایت بسیاری از موسیقی ‌شناسان در موسیقی لوگری که سبک خاصی در موسیقی افغانستان دارد یکی از سرآمدهای دورانش بود. بیلتون به زبان های فارسی و پشتو سرودهای زیادی به جاه گذاشته است اولین آهنگ‌ های او به زبان فارسی (دل من ز غم‌ هایت پاره پاره) به پشتو نیز (زما جانانه نه رازی وختونه) را سروده است.