تعداد بیجا شدگان در سه سال گذشته در افغانستان به ۱.۲ میلیون نفر افزایش یافته است. جنگ های داخلی مردم را واداشته است که خانه و زمین شان را ترک کرده و به مکان های امن پناه ببرند. در این گزارش که امروز( سه شنبه) از سوی مقام های عفو بین الملل طی نشستی در کابل منتشر شد، آمده است که بیجا شد‌گان داخلی در افغانستان سرپناه مناسب نداشته و به کمبود مواد غدایی و آب آشامیدنی روبرو هستند. همچنان گفته شده که بیجا شدگان به خدمات صحی ابتدایی دسترسی نداشته و کودکان‌ شان از آموزش محروم هستند. سازمان عفو بین‌الملل یا (امنیستی انترنشنل) می‌گوید، شمار بیجا شده‌ها در سه سال گذشته در افغانستان به یک میلیون و دوصد هزار تن رسیده که در مقایسه با سه سال قبل آن، دو برابر شده است. اولوف بلومکویست، تحقیق کنندۀ بخش جنوب آسیا سازمان عفو بین‌الملل گفت تنها در چند ماه اول سال روان میلادی، بیش از صد هزار نفر مجبور به ترک خانه های شان شده اند. به گفته بلومکویست، اگر این آمار به روز تقسیم شود، نشان می دهد که روزانه در افغانستان هزار نفر مجبور به ترک خانه اش شده است. گزارش سازمان عفو بین‌المللی همچنان وضعیت بود و باش در کمپ‌های داخل افغانستان را نامناسب خوانده و گفته است که با افزایش شمار بیجا شد‌گان، وضعیت در کمپ‌ها نیز به طور روز افزون خراب و خراب تر می‌شود. این گزارش بر اساس مصاحبه با صد خانواده مهاجر داخلی در کمپ‌های بیجاشدهگان در شهر‌های کابل، هرات و مزارشریف تهیه شده است. در این گزارش آمده ‌است که وعده‌های حکومت نیز به مشکلات بیجا شد‌گان افزوده است. بلوموکویست گفت که، موجودیت فساد اداری در وزارت امور مهاجران جامعه جهانی در ترس انداخته تا این منابع را در اختیار این وزارت قرار دهد. به گفته بلوموکویست، این مردم با یک وضعیت تاسف آور مجبور به ترک خانه شان شده اند و بر آن ها این شرایط تحمیل شده است، زیرا در آنجا هیچ کس نیست تا از آنها حفاظت کند. آقای بلوموکویست از دولت افغانستان و جامه جهانی خواست تا با این بحران مقابله کنند و از افزایش بیجا شدگان داخلی جلوگیری کنند. این در حالی است که بر اساس گزارش سازمان ملل در سال گذشته بیش از ۱۱ هزار و ۲ نفر در افغانستان کشته و زخمی شده اند. حافظ احمد میاخیل، مشاور رسانه ی وزارت مهاجران در واکنش به این گزارش می گوید، تعداد بیجا شدگان در سه سال گذشته به یک میلیون نفر می رسد. به گفته میاخیل تعداد زیاد از این بیجا شدگان بخاطر حوادث طبیعی، مانند سیل و زلزله مجبور به ترک خانه های شان شده اند، نه جنگ های داخلی.