کار کودکان در معادن زیرزمینی، تکدی کودکان، کار در زباله ها، کار در کوره های آهن، کار در کشت و پروسس مواد مخدر، جوشکاری برق، کار در دوره ها و تعمیرگاه های موتر و چند بخش دیگر ممنوع اعلام شده است. همچنین در این فهرست کارهای پر خطر و شرایط کار در 31 بخش مشخص شده است که نهادهای دولتی و خصوصی مکلفند تا از کار کردن کودکان در این بخش ها جلوگیری کنند. همچنان بعد از سه دهه جنگ در افغانستان، هزاران کودک وجود دارند که به دنبال نانی برای خانواده از صبح تا شب سخت ترین کارها را انجام می دهند و برخی دیگر به در خانه ها برای تکدی گری می روند، در زباله ها به دنبال چیز با ارزشی می گردند و یا شیشه موترها را تمیز می کنند و عده دیگری از این کودکان نیز به دست افرادی سودجو می افتند که از آنها سوء استفاده می کنند. از طرفی، شمار دیگری از کودکان به‌ جای تفریح سالم، مشغول به کارهای طاقت‌ فرسا از جمله: خشت ‌پزی‌ها، چوپانی، دهقانی و دست ‌فروشی و سخت ‌تر از همه گدایی‌ می باشند. حدود ۶۰ درصد از کودکان افغانستانی مصروف به کارهایی‌ می باشند که با رشد فکری و جسمی آنها سازگاری ندارد و ده‌ها هزار کودک بین سنین ۵ الی ۹ ساله در داش‌های خشت ‌پزی مصروف کارهای شاقه هستند و همچنین شماری از کودکان دارای سنین ۱۰سال در افغانستان برای به‌ دست آوردن دو دالر در معادن زغال ‌سنگ کار می ‌کنند. متاسفانه باید گفت بیشتر قربانیان دم دستی حملات انتحاری، انفجار بمب های کنار جاده ای و منازعات مسلحانه نیز کودکان می باشند. بنابراین کاملا روشن است که انجام کارهای شاقه باعث صدمه به روح و روان کودکان شده و آنها را از تعلیم و تربیت باز می دارد. در حال حاضر، نزدیک به 5 میلیون کودک به دلیل انجام کارهای شاقه از نعمت تعلیم و تربیت محروم می باشند. اگر با عملی شدن این طرح، کودکان کارگر جمع آوری و شناسایی شوند و به اعضای خانواده آنها آموزش‌های حرفه ‌ای داده شود و دوره‌های کارآموزی مختلف برای آنها ایجاد شود، دیگر این معضل اساسی سد راه کودکان نمی باشد. البته فراموش نشود که این کودکان یا به دلیل داشتن سرپرستی خانواده‌ مشغول به کار می باشند و یا به دلیل قرض ‌داری و بد روزی خانواده خود کار می کنند. ناگفته نماند که یکی از راه‌های تغییر زندگی این کودکان، حمایت‌های مالی برای دستیابی این کودکان به کارهای بهتر است که با رشد فکری و جسمی این کودکان سازگاری داشته باشد و این کودکان بتوانند در کنار کارهای سبک به درس‌ خود ادامه بدهند. کودکان سرمایه های عظیم این ملت و سرزمین می باشند اگر امروز فکر اساسی برای تربیت کودکان کشور و صاحبان این سرزمین در فرداهای این کشور نشود خیانت بزرگی به کشور و ساکنان آن شده است.