مسؤولان کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان از دولت می‌خواهند تا تکلیف بچه‌بازی و هرآن‌چه به این پدیده مربوط می‌شود را در قانون جزای افغانستان مشخص نموده آن را به عنوان جرم بشمارند. در گزارش جدیدی‌که کمیسیون حقوق بشر افغانستان به نشر رسانید آمده‌است که قربانیان بچه‌بازی بیش‌تر از ۱۰ تا ۱۸سال عمر دارند. بر اساس بررسیی‌که کمیسیون حقوق بشر افغانستان در چهارده ولایت از ۱۹۰۰نفر انجام داده، مشخص شده که بیش‌تر افراد قربانی این پدیده کودکان و نوجوانان از ۱۰ تا ۱۸سال می‌باشند. اما کسانی‌که دست به عمل بچه‌بازی می‌زنند افراد روزمند، سرمایه‌دار و افراد غیر مسؤول که سن‌شان از ۳۱ تا ۴۰ و بیش از یک زن داشته و هم‌چنان از ۲ تا ۵ بچه نگه‌داری می‌کنند، می‌باشند. ثریا صبح‌رنگ، عضو کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان گفت که استخدام کودکان به قصد بچه‌بازی توسط نیروهای پولیس نیز صورت گرفته اما آنان نتوانسته‌اند تا در این مورد مستند بسازند. وی خاطرنشان ساخت که افراد بچه‌باز اغلب بی‌سواد بوده و بچه‌های هشت‌ساله را به دام آورده پس از ریش‌کشیدن در سن ۱۶ساله‌گی از آنان استفاده می‌کنند. خانم صبح‌رنگ هم‌چنان می‌گوید که بچه‌بازان زمانی‌که بچه به دردشان نخورد یا آنان را به عنوان برده استفاده می‌کنند ویا آنان را مجبور به عروسی با یکی از اعضای خانه‌واده‌شان می‌کنند تا زیر تسلط خودشان باقی بمانند ویا آنان را رها می‌کنند و چون خود قربانی این روند شده و از همه امتیازات حقوق بشری محروم بوده‌اند، عقده‌مند شده و خودشان به عامل بچه‌بازی مبدل می‌گردند. بر بنیاد این گزراش، ۸۶درصد عاملان(بچه‌بازان) گفته‌اند که از این پدیده راضی‌اند اما ۸۷ درصد قربانیان گفته‌اند که از چنین وضعیتی ناراضی و حتا در تلاش رهایی از آن اند. کودکانی‌که به دام بچه‌بازان می‌افتند بیش‌تر از خانه‌وادۀ افراد فقیر اند که اشخاص پول‌دار به بهانه‌های نگه‌بان شخصی، شاگرد، کارگر خانه، و موارد دیگر به آنان پول پرداخته و پس ازاستخدام به زور آنان را مورد استفاده‌های گوناگون از جمله عمل جنسی قرار می‌دهند.